Nasrettin Hoca pazarda zeytin satıyormuş...
İki üç sokak ileride oturan yarıbuçuk tanıdığı bir kadın gelmiş.
Kadın: - Zeytinin iyi mi?
Hoca: - Tadına bak.
Kadın: - Ben orucum.
Hoca: - Madem oruçlusun zeytini al git parasını sonra ver.
Hocanın birdenbire aklına düşmüş; Ramazanlık değilmiş çünkü...
Hoca: - Tuttuğun oruç ne orucu ki?
Kadın: - Üç sene önceden borcum vardı da onları tutuyorum.
Hoca tam zeytinleri veriyormuş vazgeçmiş...
Kadın: - Biraz önce al git dedin noldu da vazgeçtin Hoca?
Hoca: - Get anam get... Allah'a olan borcunu üç senede veriyorsan bizim borcu ne zaman getirirsin kim bilir.

 

Geçenlerde yağan kar nedeniyle birçok kaza
yaşandı. Bunlardan birisi zincirleme bir
kazaya karışan ve çok şükür kendisine bir şey
olmayan bir kadının başına geldi. Korkuya
kapılan kadın ilk iş olarak eşini aradı ve
eşinin ilk cevabı “Arabada bir şey var mı?” oldu…

Bir başka kadının doktor randevusu vardı.
Tek başına gitmeye çekindiği bir
randevuydu. Fakat yakın bir akrabası
olmadığından tek başına gitmesi
gerekiyordu ve eşine söyledi ama
gelemeyeceği için ısrar etmedi. Sadece randevu saatini söyledi ve dua istedi... Muayene sonucu korktuğu gibi olmadı,
sonuç iyiydi. Eve geldi ve eşinin randevunun
nasıl geçtiğiyle ilgili bir şeyler sormasını
bekledi… Aradan on beş gün geçti. Hala
bekliyor...

Bir adam arabasından inerken kaydı ve
düştü, ayak bileği incindi. (Sonradan kırık
olduğu anlaşıldı.) Kapıda kendisini
karşılayan eşi arkadaşıyla konuşuyordu.
Adam canının yandığını, ayağının kırılmış
olabileceğini söyledi. Ama kadın “Aaa, öyle mi?” diyerek arkadaşıyla konuşmaya devam
etti, adam donakaldı... Hala donmuş
durumda, duygusu yok...

Bir başka adam babasının hasta olduğunu
öğrendiği için akşam babasına uğramak
istediğini söyleyince, eşi “Ama dışarıda
yemek rezervasyonumuz vardı.” cevabını
alınca üzüntüsünü içine attı...

Ve daha birçok örnek... Her gün
yaşadığımız, yaşattığımız... Kendimiz için önemli olan bir şeyi karşımız
için aynı önemde görmediğimiz onca olayın
içinde kalpler kırılıyor. İlişkiler can çekişiyor. Bazı önemli olaylar vardır, bunların
ıskalanması telafisi zor aralıklar koyar
insanların arasına. Sonra herkes unutmuş
gibi yapar. Bazen çaresizlikten, bazen de
durum acı verse de ilişkiyi bitirmek için
yeterince büyük görülmediğinden...

Fakat hesap bir gün kabardığında, çok küçük bir
rüzgar gelir ve çok güçlü zannedilen ilişkiler
dağılıp gider. Yıpranma yıllar sürer, yıkılması ise bir andır.
Bazen hiç ummadığınız bir şey gelir ve sizin
çok sağlam sandığınız her şeyi alır götürür. Küçük ihmaller, hiçbir zaman küçük
değillerdir. Altlarında daha derin
düşünceleri örterler. Bunların başında da
“Sana değer vermiyorum!” düşüncesi vardır
veya “Senin acın beni ilgilendirmiyor!”
düşüncesi...

İşte ruh birlikte eğlenebildiği ama birlikte acısını paylaşamadığı ruha karşı
soğur. İnsan, karşısındaki insanın kendisini ne
kadar sevdiğini verdiği hediyelerle ölçmez
çoğu kere. Böyle durumlarda sınanır sevgi.
Ve insan sınanana kadar ne kadar sevildiğini
bilemez. Ne kadar sevdiğini de. Sevgi sınar
çoğu kere ve bazıları kaybeder çok azı da kazanır...

Bu günlerde kaybedenler çoğunlukta
görünüyor. Sanıyorum ki bir nedeni de
yanımızdakinin acısına duyarsızlaşmamız...
Hep eğlenceli bir şeylerin peşinden
koşmamız... Ve sadece kendimiz için yaşama
çabamız... Oysaki yanımızdaki olmadan yaşayamayacağımızı unutuyoruz.

 

Gaziantep Şahinbey Savaş Müzesi'nde Gaziantep halkının Fransız işgali sırasında düşmana karşı verdiği mücadelede kullandığı, çoğu kendi tasarımı savunma araçları ziyaretçileri şaşırtıyor

GAZİANTEP - 6 bin 317 kişinin şehit düştüğü Antep savunmasının, panolarla ve o dönem kullanılan malzemelerle anlatıldığı müzede en çok ilgiyi Fransız askerlerini korkutmak amacıyla tahtadan yapılan ve makineli tüfek sesi çıkaran ’Tak-Tak’ ile yokluklar sonucu halkın bakır yemek kaplarıyla yaptığı ve düşman siperlerine atılan ’sahan bombası’ çekiyor. 

Şu Çılgın Türkler romanının Yazarı Turgut Özakman’ın da ziyaret edip övgüyle bahsettiği Şehitler Caddesi’ndeki Savaş Müzesi’nde, Fransız askerlerine göz dağı verildiği 30 Aralık 1919’daki Büyük Miting, 14 yaşındaki Şehit Kamil’in annesinin peçesinin açılmak istenmesi üzerine 3 Fransız askerine karşı koyması ve süngülenişi, Şahin Bey’in 400 nakliye arabalı modern silahlı Fransız alayını 3 gün boyunca oyalaması ve sonrasında şehit düşmesi, Dokurcum Değirmeni’nde şehit edilen 14 çocuğun hikayesi, Mağarabaşı, Karatarla ve Sarımsak Tepe taarruzları ile kentte yaşanan büyük açlık ve şehrin kurtuluşu fotoğraflarıyla anlatılıyor. Binanın girişindeki, "Antep’i kurtaranların tek isteği vardı. Binbir yokluk içinde, ilkel aletlerle yaptığımız barutu, topu, sahan bombasını, çekirdek ekmeğini unutmayın ki gelecek kuşaklar vatan için neler yapılabilirmiş, nasıl ölünürmüş öğrensinler" yazısıyla vatanın önemine dikkat çekiliyor. 

FRANSIZ ASKERLERİNE GÖZDAĞI VERİLMİŞ 
Teşhir edilen araç gereçlerden ’sahan bombası’ ve ’tak-tak’, savaşın yokluklara rağmen nasıl kazanıldığını gözler önüne seriyor. Bakırdan yapılan ve sahan adı verilen yemek kapları, içine kara barut ve demir parçaları doldurularak bombaya dönüştürülmüş. Sahan bombaları, fitili ateşlenerek Ermeni siperlerine atılmış. Düşmanın 300 makineli tüfeğine karşı geliştirilen ve tahtadan yapılan ’Tak-tak’ ile makineli tüfek sesi çıkararak Fransız ordusuna gözdağı verilerek düşmanın moralleri bozulmaya çalışılmış. Mücadele için nasıl cephane üretildiğinin ayrıntılarıyla anlatıldığı ’Bizim Fabrika’ isimli panoda, demirci ustası, kuyumcu ve dökümcülerin kendi imkanlarıyla hazırladığı fişek, makineli tüfek ve kara barutun yapımına dair bilgiler veriliyor. Yaşları 10-12 arasında değişen çocukların düşman siperlerinden toplayıp getirdiği kovanların doldurularak yeniden Fransız ve Ermenilere karşı nasıl kullanıldığı aktarılıyor. 

PARİS’TE SERGİLENİYOR 
Sabuncu Hanı’nda Yusuf Usta, Teğmen Mustafa Lohanlı, Tevfik Usta, Kuyumcu Sait, Mısırlı Mahmut, Müzik Öğretmeni Hilmi ile kadın ve çocukların gayretleriyle harbin en çetin günlerinde 200 kilogram barut, 6 bin fişek, 150 bomba ve 20 bin mavzer fişeği yapılmış. Anteplilerin kaleden indirip kullandıkları ve şu an Paris’teki askeri müzede sergilenen Ramazan topunun bir kopyası da müzenin bahçesinde yer alıyor. Antep Savunması’nın A’dan Z’ye yeni kuşaklara aktarıldığı müzede, Gazianteplilerden savaşa katılan dedelerinden kalma eserlerini müzeye bağışlamaları isteniyor. 
 

Dünya hayatında hep kötülük işleyen bir adamı ölünce cehennem kapısında bir melek karşıladı.
Melek adama şöyle seslendi:"Hayatta iken tek bir Gün bile birisine iyilik yaptıysan 
buraya girmeyeceksin. "Günahkar adam uzun süre düşündükten sonra,
bir keresinde ormanda gördüğü örümceği hatırladı.Balta girmemiş ormanda yürürken 
önüne bir örümcek ağı çıkmıştı. 
Adam ağı bozmamak ve örümceği ezmemek için 
o gün yolunu değiştirmişti.Heyecan içinde o günü meleğe anlattı.Melek adama gülümsedi ve ardından elini şaklattı. Gökten bir örümcek ağı inmişti. Adam bu ağa tutunarak cennete girebilecekti. Adam neşe içinde ağa tırmanırken cehennemden bazıları da bu ağa tutunarak cennete gitmeye çalıştılar. Ama adam ağın o kadar çok insanı taşımayacağından korkarak onları itmeye başladı.Tam o sırada ağ gerçekten koptu ve diğerleri ile birlikte adam da cehenneme düştü.
"Yazık" dedi melek."Bencilliğin, hayatında işlediğin tek iyiyi de kötülüğe döndürdü.O insanlara şefkat gösterebilseydin eğer, ağın herkesi taşıyabileceğini de görecektin."Unutmayin !!!Bir mum, diger mumu tutuşturmakla ışığından 
bir sey kaybetmez...MEVLANA

EŞLE; içilen kahve : HUZUR'dur..!
Köpüklere GÜVEN karışır, dudağının kenarına hafif bir TEBESSÜM kondurur..!

ANNEYLE içilen; hadi bir sohbet ederken kahve içelim : GÜÇ'tür..! Köpüğünde ANNE ŞEFKATİ vardır, TELVESİNDE hayatın yorgunluğu..!

BABA ile içilen kahve : SEVGİ dir..!
Az şekerli, HEP BENİMLE OL'dur telvesi..!

BEKLEMEDİĞİN bir anda gelen kahve : BAŞKA'dır..! Isıtıverir içini..!
YORGUNKEN içilen kahve : HAFİFLETİR, yorgunluğunu alır..!

DOSTLARLA içilen kahve : NEŞE'dir..!
Kahkahalar KÖPÜKLER üzerinde yüzer..!

TEK BAŞINA balkonda içilen kahve : YANLIZLIK'tır;
ACIDIR TADI. Köpüğüde, telveside GÖZYAŞI kokar..!

O yüzden; yalnız içmeye GÖNLÜM elvermedi..!
İstedim ki : KAHKAHALARIMIZ; birlikte köpükler üzerinde yüzsün..!

AFİYET OLSUN

 

Günlerden bir gün ...
kurbağaların yarışı varmış.
Hedef, çok yüksek bir
kulenin tepesine çıkmakmış.
Bir sürü kurbağa da arkadaşlarını
seyretmek için toplanmışlar.
Ve yarış başlamış.
Gerçekten seyirciler arasında
hiçbiri yarışmacıların kulenin
tepesine çıkabileceğine inanmıyormuş.
Sadece şu sesler duyulabiliyormuş:
"Zavallılar! Hiçbir zaman başaramayacaklar!"
Yarışmaya başlayan kurbağalar
kulenin tepesine ulaşamayınca teker teker
yarışı bırakmaya başlamışlar. İçlerinden
sadece bir tanesi inatla yılmadan
kuleye tırmanmaya çalışıyormuş.Seyirciler
bağırıyorlarmış:
"...Zavallılar! Hiçbir zaman başaramayacaklar!.."
Sonunda, bir tanesi hariç, diğer kurbağaların hepsinin
ümitleri kırılmış ve bırakmışlar.
Ama kalan son kurbağa büyük bir gayret ile mücadele
ederek kulenin tepesine çıkmayı basarmış. Diğerleri hayret
içinde bu isi nasıl başardığını öğrenmek istemişler.
Bir kurbağa ona yaklaşmış ve sormuş..
Bu işi nasıl başardın diye. O anda farkına varmışlar ki,
kuleye çıkan kurbağa sağırmış!
Olumsuz düşünen insanları duymayın...
Onlar kalbinizdeki ümitleri çalarlar.

 

DURUM : Bir tavuk, bir yolda karşıdan karşıya geçer.
SORU : Tavuk karşıdan karşıya niçin geçer?
YANITLAR:
RENE DESCARTES:
Yolun öbür tarafina geçmek için.
EFLATUN:
İyiliği için, Gerçek, öteki taraftadır.
ARISTOTELES
Karşıdan karşıya geçmek tavuğun doğasıdır.
KARL MARX
Tarihsel olarak kaçınılmazdı.
HIPOKRATES
Pankreasının aşırı salgısı yüzünden.
MARTIN LUTHER KING JR.
Tüm tavukların nedenini açıklamak zorunda kalmadan özgürce karşıdan karşıya geçtikleri bir dünya düşlüyorum.
RICHARD M. NIXON
Tavuk karşıdan karşıya geçmedi. Tekrar ediyorum, 
tavuk asla yolun karşısına geçmedi.
SIGMUND FREUD
Tavuğun karşıdan karşıya geçmesiyle ilgilenmeniz, 
sizde güçlü bir cinsel güvensizlik duygusunu ele vermektedir.
BUDA
Bu soruyu sormak, sizin kendi tavuk doğanızı inkar etmektir.
GALILEI
Oysa tavuk karşıdan karşıya geçiyor...
CHARLES DE GAULLE
Tavuk belki yolun karşısına geçti, ama otoyolun karşısına henüz geçmedi.
EINSTEIN
Tavuğun yolun karşısına geçmesi ya da yolun tavuğun ayakları altında yer değiştirmesi, tümüyle sizin gösterdiginiz referansa bağlıdır.
BILL CLINTON
Anayasa üzerine yemin ederim ki bu tavukla aramda hiç bir sey geçmemiştir.
GEORGE W. BUSH
Tavuğun bu yolda BM kararlarına rağmen cezalandırılmadan karşıdan karşıya geçmesi, demokrasiye, özgürlüge ve adalete kafa tutmaktır. Bu durum, yolu bizim çoktan bombalamış olmamız gerektiğini göstermektedir